Arhavi’nin mimari dokusunda 3 tip ev göze çarpar. Bunlardan biri Doğu Karadeniz’in genelinde yayılmış taş dolgu evlerdir. Diğer ikisi dolma taş mimarisi olarak adlandırılır.

  Doğu Karadeniz’in zorlu coğrafyası evlerin birbirinden uzak kurulmasına sebep olmuştur. Ancak nadiren de olsa birbirine yakın evlere rastlanır. Birbirlerine yakın bu evler genellikle yakın akrabaların evleridir. Birbirine yakın bu evlere bir örnek Cumhuriyet Mahallesinde yer almaktadır. Bu evler hem birbirlerine olan yakınlıkları, hem de hakim konumları nedeni ile 93 Harbi’nde (1877-1878) ve 1914’deki 1. Dünya Savaşı’nda Ruslar tarafından karargah ve hastane olarak kullanılmışlardır.

   Arhavili ustaların onarlı gruplar halinde bugünkü Gürcistan topraklarına ev ve/veya bina inşa etmek için gidip geldikleri ve 2 yılda bir evlerine döndükleri yaşayan tarih yaşlılarının ağzından dinlenilen gerçeklerdir. Arhavi’de mimari doku ahşap ve taş işçiliğinin harmanlanması ile oluşmuştur. Evler genellikle dik yamaçlara ve arazinin hakim noktasına kuruludur. Bu durum ev sahibine aşağıdan gelenleri görme lüksünü de tanır. Ayrıca yamaçlara kot farkından kaynaklanan bir avantaj ile evlerin ana girişi evin yola bakan kısmından yani yukarıdan, hayvan girişi ise evin araziye bajan kesiminden aşağıdan olmaktadır. Evlerin çift katlı olması ise alt katın hayvan barınağı olarak kullanılması bu evlere ısınma avantajları da getirir.

  Evin yaşama alanı “hayat” olarak adlandırılır. Köylerdeki evlere genellikle hayat hariç 4 oda mevcuttur. Geleneksel mimariye uygun olarak yapılan evlere “ohoşkague” olarak adlandırılan giriş bölümünden taştan yapılma ocak bulunmaktadır. Evlerin neredeyse tamamında mevcut olan bu karakteristik ortak özelliklerin yanı sıra, değişken unsurlara da rastlanır.